Ergens wist ik al een hele tijd dat wat ik deed ik weliswaar prima kon, maar dat het mij niet blij maakte, me geen energie gaf.
En hoe vaak ik ook in gesprekken met anderen en in gesprek met mezelf aan het nadenken was over wat dan wel, echt verder kwam ik er niet mee.
Voordat ik gekozen heb voor Lydia en haar aanpak heb ik met verschillende loopbaanbegeleiders een introductiegesprek gehad.
Uiteindelijk heeft voor mij de combinatie van de persoon met de creatieve aanpak de doorslag gegeven.
Juist ook de creatieve benadering omdat ik al van mezelf wist dat ik met mijn hoofd = nadenken niet verder kwam.
Naast het in kaart brengen van mijn kwaliteiten en allergieën werd er gebruik gemaakt van creatieve opdrachten.
In de creatieve opdrachten werd ik juist geconfronteerd met wat me weerhield om nieuwe stappen te zetten maar ook kwam ik steeds dichter bij wat ik belangrijk vond en wat me plezier en energie gaf.
Het leuke is dat door de soort opdrachten ik niet aan het nadenken gebracht werd maar meer aan het voelen.
Voelen wat bij je past en ook weer leren te vertrouwen op dat gevoel.
Uiteindelijk geloofde ik al dat waar je hart is dat daar ook je schat is, dat wil zeggen dat waar je vol van bent, je plezier in hebt daar ook je mogelijkheden liggen.
Ik had dit al bij zoveel andere mensen gezien en ik wilde dit ook voor mijzelf.
Maar ik liep er ook tegenaan dat nu de keuze voor een beroep of soort functie ook echt de juiste moest zijn waardoor de stappen alleen maar enger en moeilijker werden.
Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik graag rustig in beweging ben, wat maakt dat ik kan blijven checken of ik op mijn goede plek zit en rustig stapjes kan blijven maken.
Men overschat wat men kan bereiken in 1 jaar maar men onderschat wat men kan bereiken in 10 jaar.